Mijn school organiseert een heleboel uitjes, de een meer geslaagd dan de ander, maar vandaag was het weer een bijzondere. Niet bijzonder qua globale inhoud, want we gingen namelijk een potje voetballen, maar bijzonder in de zin van de uitwerking van de details.

Toen ik me had opgegeven om mee te gaan met het potje voetballen, had ik het allemaal wat knulliger verwacht. Ik verwachtte een klein afgetrapt stoffig veldje, ergens aan de rand van Antigua zelf. Daarnaast verwachtte ik een vriendschappelijk lollig potje balletje overtrappen, maar niks bleek minder waar.

We gingen met 2 minibusjes een aardig stukje uit Antigua, reden langs heel wat bovenstaand beschreven veldjes maar kwamen uiteindelijk hoog in de bergen, wat een prachtig uitzicht gaf, aan bij een echt voetbalstadiumpje. Het grasveld had de juiste afmetingen, kleedhokken en een heuze tribune. De leeraren begonnen zich om te kleden en al gauw hadden ze allemaal hetzelfde voetbaltenu aan (sokken, shorts en shirts). Zo zag het er allemaal wel heel proffessioneel uit. Ook de leerlingen (ook de meisjes) kregen een broekje en een shirt van de school aan, 1 compleet team.

Toen kwam de tegenpartij aan. Het zou een wedstrijd worden met de leraren en leerlingen van de school tegen de Policia Turista. Die gasten zagen er toch wel een beetje bruut uit, zeker nadat zij ook in een ander tenu waren gehezen. De meeste van hen droegen ook nog eens scheenbeschermers en zagen er naar uit alsof ze het wel heel serieus namen.

Ik had het eerste gedeelte van de eerste helft meegespeeld, maar was al snel buiten adem door een slechte conditie, een brandende zon en de flinke altitude daarboven in de wolken. Daarnaast was het ook niet zo leuk om tegen de brute politie te spelen die wel erg graag wilden winnen. Je verwacht dat ze nog een beetje zachtjes doen met de meisjes, maar na een flinke elleboog stoot tegen me oor en paar tot mislukking gedoemde pogingen om de bal te veroveren (ik zonder scheenbeschermers en geen voetbalschoenen, maar mijn Vans) had ik het toch sowieso wel gezien.

Langs de zijlijn heb ik de tweede helft gevolgd met een Cuba Libre in de hand. De directeur van de school had namelijk besloten dat Happy Hour, wat eigenlijk pas in de derde helft zou beginnen, al in de tweede helft van start moest gaan. En Happy Hour betekent niet, 2 drankjes voor de prijs van 1, maar gewoon gratis Cuba Libres slampen.

Op deze manier was het toch best genieten, die voetbalwedstrijd. Toen er plotseling opeens wat raars gebeurde, het ging te snel om te volgen wie er nou precies begonnen was, maar een aanvaller van de tegenpartij kwam in de buurt van ons goal en probeerde te scoren. De keeper van ons team, die overigens geen leraar was van mijn school, maar iemand die meegekomen was (wet niet waar vandaan), schopte de aanvaller in zijn gezicht terwijl hij op de grond lag. Toen kwam natuurlijk het hele politie team op de keeper afgerend om hem vervolgens te schoppen en slaan, waarop vervolgens een paar van ons team er ook weer op af gingen. Gelukkig gingen er een paar leeraren er tussen staan om het te laten ophouden. Maar het spel was gelijk afgelopen, het politie team pakten gelijk hun spullen en gingen er vandoor. Het spelletje was dus nog niet echt afgelopen, maar het was waarschijnlijk wijs om er mee op te houden. Nadat de politie er vandoor was, gingen wij nog even door met het Happy Hour gebeuren, waarna we daarna gelukkig vrolijk en lallend weer naar huis gingen.